“Hayır, kalemin ucunu diliyle temizleyen de defterde bu temiz sayfayı açan da Fabienne’nin hayaleti değil, fakat kimi zaman birinin ölümü bir başkasının şartlı tahliye belgesidir. Özgürlüğümü tamamen kazanmış olmayabilirim, fakat yeterince özgürüm.” Romanın başında yer alan bu cümle, yalnızca anlatıcının kişisel dönüşümünü değil, aynı zamanda anlatının tamamına yayılan varoluşsal sorgulamayı, kimlik ve özgürlük kavramlarını tartışmaya … Kazkafanın Kitabı üzerine: Bir başkasının kaleminden kendini yazmak okumayı sürdür