Engelli ya da otizmli bir çocuğun annesi olmak, sadece bir evlada bakmak değildir; hayatın bütün ağırlığını tek başına taşımaktır. Bu annelerin ve babaların yıllardır içlerinden ettiği ama yüksek sesle söyleyemediği o dua, insanın içine işleyen bir çığlıktır: “Tanrım… Benden önce çocuğumun canını al. Çünkü ben ölürsem ona kim bakar?” Bu dua, güçsüzlükten doğmaz… Bu dua, … Bir annenin (ve babanın) en sessiz, en ağır duası okumayı sürdür